1 sierpnia 1944 roku o godz. 17.00 wybuchło Powstanie Warszawskie. Do walki przeciw niemieckiemu okupantowi stanęło 40-50 tys. młodych mężczyzn i kobiet. Zaplanowane było na kilka dni – trwało 63 i w historii zapisało się jako największa bitwa, stoczona podczas II wojny światowej przez organizację podziemną z wojskami okupacyjnymi.
Za ten zryw Warszawa zapłaciła krwią. Przeszło dwa miesiące samotnej walki z przeważającymi siłami niemieckimi, której bezczynnie przyglądał się świat, podzielony już w Teheranie na strefy wpływów przyniosły ogromne straty. W walce zginęło lub zostało uznanych za zaginionych od 14 do 18 tys. powstańców, kolejne 20-25 tys. zostało rannych, a 15 tys. wzięto do niewoli. Równie tragiczny był los cywilnych mieszkańców stolicy – w wyniku nalotów, ostrzału artyleryjskiego, ciężkich warunków bytowych oraz masakr urządzanych przez oddziały niemieckie zginęło od 150 tys. do 200 tys. cywilnych mieszkańców Warszawy. 500 tys. wysiedlono, a miasto przez kolejne 3 miesiące systematycznie było równane z ziemią.
Pomimo, że Powstanie nie osiągnęło swoich celów zarówno wojskowych jak i politycznych pozostaje przykładem polskiego heroizmu i poświecenia w imię najwyższych wartości, pomnikiem niezłomnych postaw patriotycznych, niepodważalnym elementem tożsamości współczesnej Polski.
W dniu 1 sierpnia, w 79 rocznicę wybuchu Powstania Warszawskiego oddajemy hołd jego wojskowym i cywilnym bohaterom. W akcie uczczenia pamięci Powstańców o godzinie 17.00 w naszym mieście uruchomiona zostanie syrena alarmowa – to okazja do chwili refleksji, zadumy, być może zmówienia modlitwy za zmarłych…
Zdjęcie pochodzi z zasobów udostępnionych przez IPN – strona internetowa